پوررضوی در این مراسم با بیان اینکه این اثر، درد مشترک یک جنین سقط‌شده و رنج‌های تاریخی شهر تبریز را در هم می‌تند، توضیح داد: «در این کتاب، رنج فردی و جمعی در هم می‌آمیزد و همین آشناپنداری برای مخاطب جذابیت ایجاد می‌کند. خواننده می‌تواند این دردها را در ذهن خود حس و واکاوی کند.»

وی زبان ساده و موسیقی پیوستهٔ شعر را از دیگر عوامل تأثیرگذاری این کتاب کم‌حجم اما عمیق برشمرد.

روایتی از یک صحنهٔ به‌یادماندنی

شاعر این کتاب در ادامه به خاطره‌ای از چهل سال پیش پرداخت که سرچشمهٔ اصلی خلق این اثر شده است: «وقتی هشت سال داشتم، روزی در کنار غسالخانهٔ مخروبهٔ قبرستان محله، بقچه‌ای سرخ‌رنگ پیدا کردیم. در ابتدا گمان کردیم گنجی یافته‌ایم، اما با گشودن آن، با پیکر جنینی تقریباً کامل روبه‌رو شدیم».

بلوری شدن یک درد دیرپا در قالب شعر

پوررضوی با بیان اینکه آن تصویر هرگز از ذهنش پاک نشد، افزود: «با بزرگ‌تر شدن، پرسش‌های متعددی در ذهنم شکل گرفت. مدام فکر می‌کردم اگر آن جنین زنده می‌ماند، شاید همان کسی بود که امروز روبه‌رویم نشسته است. از خود می‌پرسیدم چرا حق حیات از او گرفته شد؟ چرا من زنده‌ام و او نه؟ این پرسش‌ها پس از چهار دهه، سرانجام در قالب این کتاب متبلور شد.»

کتاب «سالخیم سویودون ساچلارینی وورمازلار» توسط انتشارات آخار در تبریز منتشر شده است.