در تاریخ پرفرازونشیب ادبیات معاصر ایران، نام‌هایی هستند که نه فقط با آثارشان، که با جان‌سوزاندن برای زیستن و نوشتن در هیاهوی یک عصر پرآشوب، حک شده‌اند. غلامحسین ساعدی، ملقب به «گوهر مراد»، یکی از این نام‌هاست. نویسنده‌ای که قلمش نه روکش‌شده از طلا، که آغشته به خون و گل و هراس مردمانی بود که […]